EKA και ΓΣΕΕ στο πλευρό της Eldorado Gold

Σε Δελτίο Τύπου της πλειοψηφίας του ΔΣ του Εργατικού Κέντρου της Αθήνας που εκδόθηκε αυτή την εβδομάδα με αφορμή τις εξελίξεις με την Eldorado Gold, οι κυρίαρχες παρατάξεις του συμβιβασμένου συνδικαλισμού δηλώνουν τη συμπαράσταση τους στο εργοδοτικό σωματείο της «Ελληνικός Χρυσός» στον «δίκαιο αγώνα τους» και καλούσαν για συμπαράσταση των εργαζομένων έξω από το υπουργείο Περιβάλλοντος. Το «δίκαιο αίτημα» δεν είναι φυσικά τίποτε άλλο παρά η πίεση του εργοδοτικού σωματείου προς το υπουργείο, ώστε να εκδώσει όσο το δυνατόν γρηγορότερα τις τρείς άδειες λειτουργίας της Eldorado για τα ορυχεία, αδιαφορώντας παντελώς για την περιβαλλοντολογική και οικολογική καταστροφή της περιοχής όσο και για την οικονομική καταστροφή των υπολοίπων κατοίκων της Χαλκιδικής.

Αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό δείγμα εργοδοτικού συνδικαλισμού: ταύτιση με τα συμφέροντα της εργοδοσίας, «αγώνες» για να διασφαλιστούν τα κέρδη της εταιρείας ώστε να πάρουν και οι εργαζόμενοι κάτι… από τα ψίχουλα. «Κινητοποιήσεις» για το «δικό μας» μαγαζί, το «δικό μας» μόνο κλάδο, τη «δική μας» θέση, ενάντια στα γενικά ταξικά συμφέροντα των εργαζομένων και της κοινωνίας.

Συνδικαλισμός του κοινωνικού εταιρισμού, της υποταγής και συνδιαλλαγής, των μεμονωμένων συμφερόντων και όχι συνολικός αγώνας για μόνιμη και σταθερή δουλειά για ΌΛΟΥΣ, αυξήσεις αποδοχών για όλη την εργατική τάξη, δουλειά σε όλους τους άνεργους, σε κόντρα και ρήξη με τα συμφέροντα των ομίλων, των εταιρειών, των εργοδοτών  και την αντιλαϊκή πολιτική κυβερνήσεων-ΕΕ-ΔΝΤ. Γι΄ αυτό εξάλλου το συγκεκριμένο σωματείο είχε χυδαία επιθετική στάση απέναντι σε όλες τις κινητοποιήσεις του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος τα τελευταία χρόνια και εμφανίζονταν μόνο ως «προεδρική φρουρά» του Παναγόπουλου στις φιέστες της ΓΣΕΕ και ΣΙΑ.

Το συγκεκριμένο δελτίο τύπου, το οποίο υπαγορεύτηκε στο Εργατικό Κέντρο της Αθήνας από την YESΕΕ (ΓΣΕΕ), το απέρριψε και το καταψήφισε ορθά κοφτά μόνο η Αγωνιστική Ταξική Ενότητα, ενώ το ψήφισαν η ΕΑΚ-ΜΕΤΑ, η ΠΑΣΚΕ,  η ΔΑΚΕ, η Νέα Πορεία και το ΕΜΕΙΣ. Η ΔΑΣ, σύμφωνα με την διοίκηση του ΕΚΑ, δεν πήρε καμία θέση γιατί υπήρξε …δυσκολία και αδυναμία στην τηλεφωνική επικοινωνία. Αναμένουμε ανακοίνωσή της που θα παίρνει θέση για το τόσο σοβαρό θέμα…

Η Eldorado και το υπηρετικό της προσωπικό (τα αστικά κόμματα και η ξεπουλημένη συνδικαλιστική γραφειοκρατία των ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ- ΕΑΚ στην ΓΣΕΕ και στο ΕΚΑ) για τρίτη φορά παίζουν το παιχνίδι της αποχώρησης. Λύσσαξαν οι μνημονιακές πολιτικές δυνάμεις για τις «επενδύσεις» και τις πολυεθνικές που θα φύγουν, που δεν έρχονται, κ.ο.κ. Την ίδια ώρα η κυβέρνηση διαφημίζει το τσάκισμα των εργατικών δικαιωμάτων, την επιβολή των ελαστικών εργασιακών σχέσεων και την θεαματική μείωση των μισθών των εργαζομένων της χώρας ως κίνητρα για «επενδύσεις». Όλα και όλοι λοιπόν για τα κέρδη του κεφαλαίου και την αιματηρή αντιλαϊκή «ανάπτυξη» της οικονομίας τους.

 Οι απειλές της Eldorado δεν είναι προς την κυβέρνηση. Είναι επίδειξη δύναμης σε συνεργασία με την κυβέρνηση κόντρα σε όποιον θέλει να αντισταθεί απέναντι στην καταστροφή. Άλλωστε μέσα στην εβδομάδα εκδόθηκε κατευθείαν από το υπουργείο η πρώτη άδεια για την εξόρυξη στην Ολυμπιάδα και αναμένεται και η άλλη άδεια…

Δεν είναι τυχαίο βέβαια που επέλεξαν αυτή την χρονική περίοδο: Στις 22 Σεπτέμβρη λήγουν οι άδειες για την Ολυμπιάδα και παρόλο που ο Σταθάκης (αυτός που «ξέχασε» πως είχε κάνα δυό εκατομμύρια ευρώ στην καβάντζα) τους διαβεβαίωσε δηλώνοντας πως θα δοθούν οι άδειες,  θέλουν να κάνουν επίδειξη δύναμης και στους αγωνιζόμενους κατοίκους της περιοχής επειδή στις 20 και 21 Σεπτέμβρη ξεκινούν δυο από τα πιο σημαντικά δικαστήρια για τους αγωνιστές του κινήματος ενάντια στην εξόρυξη,  ενάντια στον Μπόμπολα και τους Καναδούς. Για τις διώξεις εκατοντάδων αγωνιστών, τις συλλήψεις, τα δακρυγόνα και τις καταδίκες των κατοίκων της Χαλκιδικής  (εργαζόμενων, αγροτών, νεολαίων) φυσικά ούτε η ΓΣΕΕ, ούτε το ΕΚΑ, ούτε τα συστημικά κόμματα δεν έβγαλαν μια ανακοίνωση, δεν είπαν λέξη!  Γι  αυτό, επαναλαμβάνουμε ,πως οι απειλές της Eldorado δεν είναι προς την κυβέρνηση. Είναι επίδειξη δύναμης σε συνεργασία με την κυβέρνηση, κόντρα σε όποιον θέλει να αντισταθεί απέναντι στις αιματηρές και τοξικές επενδύσεις, την ασυδοσία του κεφαλαίου και τους μηχανισμούς των πολυεθνικών και ντόπιων εργοδοτών.

Σε όλη αυτή την διαδικασία πρωταγωνιστικό ρόλο παίζει η ΓΣΕΕ του Παναγόπουλου και η πλειοψηφία του Εργατικού Κέντρου της Αθήνας. Με πρόσχημα την υπεράσπιση(!) του δικαιώματος στην εργασία, η ΓΣΕΕ που πρώτη εφάρμοσε εδώ και χρόνια την μερική απασχόληση, που έκανε τρία ολόκληρα χρόνια να καταλάβει πως καταργούσαν την κυριακάτικη αργία για εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους,  που συμφώνησε με όλες τις κυβερνήσεις για τις μειώσεις των μισθών,  που στήριξε την επισφαλή εργασία και τον κατάπτυστο υποκατώτατο μισθό για τους νέους εργαζόμενους,  το ξεπούλημα των κοινωνικών αγαθών, που μας καλούσε να ψηφίσουμε ΝΑΙ στα νέα μέτρα και μνημόνια… και τόσα άλλα, μιλάει για «δικαίωμα στην εργασία». Αν δεν ήταν τόσο τραγική η κατάσταση για την εργατική τάξη θα ήταν ένα σύντομο και καλό ανέκδοτο. Η ΓΣΕΕ και το Εργατικό Κέντρο Αθήνας χρησιμοποιούν προσχηματικά το δικαίωμα στην εργασία με σκοπό την στήριξη του κεφαλαίου και το τσάκισμα του λαού. Παίζουν καλά το ρόλο τους ως «κοινωνικοί εταίροι» που μαζί με ΣΕΒ και κυβερνήσεις ιδρώνουν… για την ανάπτυξη και την εθνική οικονομία του κεφαλαίου, των επιχειρηματικών ομίλων και των τραπεζών.

Αν θέλουν –που ξέρουμε πως δεν θέλουν- να υπερασπιστούν το δικαίωμα στην εργασία, ας ξεκινήσουν να οργανώνουν μαχητικούς αγώνες για την πλήρη κατάργηση της μερικής απασχόλησης,  την μείωση των ορίων συνταξιοδότησης,  την μείωση των ωρών και του χρόνου εργασίας χωρίς μείωση του μισθού, ώστε να δημιουργηθούν δεκάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας για όλους τους άνεργους της χώρας. Οι κοινωνικές υπηρεσίες όπως η υγεία,  η παιδεία, η συγκοινωνία έχουν ξεπεράσει προ πολλού τα όρια της διάλυσης και εξαιτίας της έλλειψης προσωπικού. Τόσες χιλιάδες θέσεις εργασίας που μπορούν να προσφέρουν στον λαό μένουν κενές ενώ ταυτόχρονα γεμίζουν οι κατάλογοι των ανέργων.

Το συνδικαλιστικό κίνημα δεν μπορεί να είναι ο dealer ή ο ικέτης «επενδύσεων», ο εγγυητής των κερδών και της λειτουργίας των επιχειρηματικών ομίλων, ούτε ο εκφραστής των συμφερόντων της «εθνικής οικονομίας» των εργοδοτών. Πρέπει να έχει λόγο και για το τι παράγεται και πως παράγεται, να βάζει το συνολικό ταξικό και κοινωνικό συμφέρον πάνω από τα μεμονωμένα.

Ένα μαχητικό, ταξικό και οργανωμένο εργατικό και συνδικαλιστικό κίνημα μπορεί να επιβάλλει κατακτήσεις, να συγκρουστεί με την βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική, να αποκρούσει τα μέτρα και τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις, να απαιτήσει δουλειά για όλους με δικαιώματα και αξιοπρέπεια. Έτσι μπορούν να βρουν δουλειά και οι 800 εργαζόμενοι της Eldorado και οι εκατοντάδες χιλιάδες άνεργοι και απλήρωτοι εργαζόμενοι.