Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 2015

Σωματείο Εργαζομένων WIND: Απεργία την Κυριακή 1/11, κανένα κατάστημα ανοιχτό

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ WIND

------------------------------------------------------------------------------------------------
1/11/15 ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΟ ΕΜΠΟΡΙΟ
ΚΑΝΕΝΑ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ WIND ΑΝΟΙΧΤΟ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 1/11
ΕΝΙΣΧΥΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗΣ ΑΡΓΙΑΣ
ΚΑΙ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ ΤΗΣ ΕΣΣΕ ΣΤΗ WIND
Συνάδελφοι,
την Κυριακή στις 1/11/15 τα καταστήματα θα λειτουργούν βάσει της νομοθεσίας για την λειτουργία των καταστημάτων 8 Κυριακές τον χρόνο.
Το  ζήτημα δεν είναι η Κυριακή αλλά η συνολική κατάργηση δικαιωμάτων μας.
Η Kυριακάτικη εργασία, η οποία είχε επεκταθεί για 52 Κυριακές και τώρα επανήλθε στις 8 (με διαφοροποιήσεις ανά περιοχή), είναι ένα σοβαρό ζήτημα που υπάγεται στην γενικότερη διάλυση των εργασιακών σχέσεων. Η κυριακάτικη εργασία, συχνά απλήρωτη και χωρίς ρεπό, αποτελεί ένα πρόσχημα και όχημα της κυβέρνησης και των εργοδοτών για πλήρη επέκταση του μέτρου και άλλων παρόμοιων σε όλο το εύρος της εργασίας, καθώς τα περί τζίρου των καταστημάτων δεν ευσταθούν σε ένα περιβάλλον με εκατομμύρια ανέργων, απλήρωτων ή χαμηλόμισθων εργαζομένων και χαμηλοσυνταξιούχων.
Το Σωματείο μας συμμετέχει στο ‘Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και τα απελευθερωμένα ωράρια’, που διεξάγει επί μήνες έναν μεγάλο αγώνα για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εμποροϋπαλλήλων.
Καλούμε λοιπόν τους συναδέλφους μας καθώς και κάθε εργαζόμενο και άνεργο να συμμετέχουν στην απεργία της Κυριακής 1/11/15  ακόμα και απέχοντας από τις αγορές από εμπορικά καταστήματα εκείνη την ημέρα, ως έκφραση έμπρακτης αλληλεγγύης και αντίστασης.
Ø  Συμμετέχουμε στην απεργιακή κινητοποίηση ενάντια στην κατάργηση της αργίας της Κυριακής 1/11 και στο άνοιγμα των εμπορικών καταστημάτων. Καλούμε στην απεργιακή συγκέντρωση στις 1.00 μ.μ. στην Ερμού στο Σύνταγμα μαζί με το Συντονιστικού δράσης ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και τα απελευθερωμένα ωράρια.
Ø  Δεν αγοράζουμε τίποτα από κανένα κατάστημα, της Wind ή άλλο. Στηρίζουμε την απεργία στο εμπόριο. Στηρίζουμε την προσπάθεια υπεράσπισης της Κυριακάτικης αργίας.
ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ, ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΨΩΝΙΑ ΤΙΣ ΚΥΡΙΑΚΕΣ
Δεν μας λείπουν οι ώρες για να ψωνίσουμε, μας λείπουν τα χρήματα και οι ώρες για να ζήσουμε
ΟΥΤΕ 52, ΟΥΤΕ ΚΙ 8 | ΚΑΝΕΝΑ ΜΑΓΑΖΙ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΝΟΙΚΤΟ
ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΠΑ.Σ.Ε.WIND
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ WIND

Προς : κ. Τσίτουρα Ι.
            κ. Καρμίρη Γ.
29/10/2015
ΘΕΜΑ: ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΩΝ - ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΑΡΓΙΑ
  Ενημερωθήκαμε ότι την Κυριακή 1/11/15 τα καταστήματα WIND θα είναι ανοικτά.
  Σας καλούμε να αποσύρετε άμεσα αυτήν την απόφαση. Απαιτούμε τα καταστήματα WIND να παραμένουν κλειστά τις Κυριακές.
  Το Σωματείο μας θα σταθεί εμπόδιο σε τέτοιου είδους πολιτικές και μεθοδεύσεις που παρακάμπτουν τις συλλογικές μας κατακτήσεις και καταστρατηγούν στοιχειώδη δικαιώματα.
  Απαιτούμε την άμεση ανάκληση της απόφασης για την κατάργηση της Κυριακάτικης Αργίας.
  Αναμένουμε τη γραπτή σας απάντηση σχετικά με τα ανωτέρω.
 
ΚΑΝΕΝΑ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ WIND (ιδιόκτητο & franchise) ΑΝΟΙΧΤΟ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 1/11
 
Το Διοικητικό Συμβούλιο ΠΑ.Σ.Ε.WIND

Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2015

Απάντηση στο ΕΚΑ από το πανελλήνιο σωματείο Φαρμάκου - ιατροτεχνολογικών κ συναφών κλάδων

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΦΑΡΜΑΚΟΥ /ΙΑΤΡΟΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΩΝ 
                                   & ΣΥΝΑΦΩΝ ΚΛΑΔΩΝ
                                                        Εδρα ΕΚΑ,ΑΘΗΝΑ.Ταχ. Διεύθ.: Γ’ Σεπτεμβρίου 48Β, 104 33, Αθήνα,
                               somatio-pharmako-iatrotechnologika.blogspot.gr       email: somatio.pharmako@gmail.com



                                                                                                                                    Αθήνα 23/10/2015
                                             ΜΙΑ ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ…………………….

Η αντεργατική επίθεση που χρόνια τώρα εξαπολύουν οι φαρμακευτικές εταιρείες συνεχίζεται με αμείωτη ένταση.  Πριν από λίγες μέρες η εταιρεία Astra-Zeneca προχώρησε σε νέες απολύσεις που έρχονται να προστεθούν σε αυτές που έκανε η ίδια εταιρεία πέρυσι και στις χιλιάδες που έχουν γίνει στον κλάδο τα τελευταία πέντε χρόνια. Τα ίδια γίνονται τα τελευταία χρόνια σε όλες τις φαρμακευτικές εταιρείες. Οι απολύσεις αυτές αποτελούν και στην Ελλάδα μέρος της επίθεσης στα εργατικά δικαιώματα στον κλάδο του φαρμάκου και των ιατροτεχνολογικών, επίθεση που συμβαίνει σε όλες τις χώρες με τις 10 πρώτες φαρμακευτικές εταιρείες (μεταξύ των οποίων και η Astra) να έχουν απολύσει παγκοσμίως πάνω από 140.000 εργαζόμενους. Αυτή η πολιτική, που εφαρμόζεται από τις εταιρείες με τον έναν η τον άλλο τρόπο δεν έχει αιτία την εθνικότητα παρά μόνο τα ταξικά συμφέροντα των εταιρειών. Δεν είναι τυχαίο εξάλλου ότι σε αντίστοιχα μέτρα (απολύσεις, μειώσεις μισθών, κλείσιμο τμημάτων η μονάδων) προχώρησαν τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα και οι ντόπιες φαρμακευτικές εταιρείες.
Η διαμάχη που εξελίσσεται μεταξύ των ντόπιων και ξένων φαρμακευτικών εταιρειών είναι λοιπόν διαμάχη που αφορά την μοιρασιά της πίτας στους ανταγωνισμούς και όχι τα δικαιώματα των εργαζομένων. Πίσω από το στημένο ντέρμπι Ελληνικής και ξένης φαρμακοβιομηχανίας κρύβονται οι συνεργασίες στις συγχωνεύσεις, στις αγοραπωλησίες φαρμάκων που είτε αφήνουν πίσω οι πολυεθνικές είτε τους τα εκχωρούν ενώ συνεχίζουν στην Ελλάδα και κυρίως η κοινή γραμμή στις απολύσεις και στον εργοδοτικό αυταρχισμό. Απόδειξη είναι ότι τόσο οι ντόπιες όσο και οι ξένες εταιρείες στο φάρμακο, παρά τις αντιπαραθέσεις τους, ταυτίζονται εδώ και χρόνια πλήρως στην άρνηση της υπογραφής συλλογικής σύμβασης εργασίας στο φάρμακο. Οι αντιλήψεις λοιπόν περί καλών και κακών εργοδοτών, πατριωτών και επενδυτών, παραγωγικών και παρασιτικών δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα που ζουν οι εργαζόμενοι στον κλάδο του φαρμάκου..
Σε αυτά τα πλαίσια η ανακοίνωση της διοίκησης του Ε.Κ.Α για τις απολύσεις στην Astra που βγήκε στις 21/10 αποτελεί μνημείο ντροπής για το εργατικό κίνημα και τους εργαζόμενους στο φάρμακο. Η διοίκηση του Ε.Κ.Α αναπαράγει στην ανακοίνωση την επιχειρηματολογία μερίδας των εργοδοτών (περί Ελληνικής Φαρμακοβιομηχανίας που θίγεται κ.λπ.). Και για τις πολυεθνικές όμως, μέσω της κριτικής στην Astra η διοίκηση το μόνο που έχει να τους προσάψει είναι ότι δεν…..επενδύουν στην Ελλάδα όταν όλοι στο φάρμακο ζουν σήμερα την κατάσταση στην που οδήγησαν αυτές οι επενδύσεις τα προηγούμενα χρόνια.
Η ανακοίνωση της διοίκησης του Ε.Κ.Α στην πραγματικότητα δεν είναι τίποτα άλλο από την αναπαραγωγή των θέσεων της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ιατρικών Επισκεπτών (Π.Ο.Ι.Ε) η οποία, μαζί με συνδικαλιστές της διοίκησης του Ε.Κ.Α πρωτοστάτησε τα τελευταία χρόνια στο να περάσουν αντεργατικά μέτρα στον κλάδο (όπως η μετατροπή του ΤΕΑΥΦΕ σε επαγγελματικό ταμείο). Ο παλιός και νέος κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός στο φάρμακο και οι παρατάξεις του στρατεύεται, για άλλη μια φορά, μαζί με τον «καλό» εργοδότη πίσω από τον οποίο οι εργαζόμενοι θα πρέπει να στοιχηθούν. Χθες ήταν οι πολυεθνικές που έκαναν επενδύσεις, σήμερα είναι οι Ελληνικές που δήθεν νοιάζονται για τους εργαζόμενους.
Είναι περισσότερο από ποτέ αναγκαία μια συνολικά διαφορετική κατεύθυνση στον κλάδο. Που θα ανοίξει τον δρόμο για την ανασυγκρότηση του συνδικαλιστικού κινήματος στο φάρμακο σε νέα βάση και θα συμβάλλει έμπρακτα στον κοινό μας αγώνα με όλη την εργατική τάξη για την ανατροπή της αντεργατικής πολιτικής και των κυβερνήσεων της. Που θα κόψει επιτέλους κάθε δεσμό με τις με τις πρακτικές του συνεταιρισμού με την μία την άλλη μερίδα των εργοδοτών, του παραγοντισμού, της πελατειακής λειτουργίας, της διαπλοκής με το κράτος και την εργοδοσία. Ένα ταξικό εργατικό κίνημα των σωματείων και των εργαζομένων και όχι ένα εργατικό κίνημα παραμάγαζο της κυβέρνησης η του ενός η του άλλου εργοδότη η κλάδου του φαρμάκου και συναφών . Μόνο ένα τέτοιο εργατικό κίνημα θα μπορέσει να υπερασπιστεί τα εργατικά δικαιώματα που σήμερα τσακίζονται.
-          Να αποσυρθεί άμεσα η άθλια ανακοίνωση της διοίκησης του Ε.Κ.Α
-          Να υπογράψουν τώρα και οι Έλληνες και οι ξένοι φαρμακοβιομήχανοι και ιατροτεχνολογικών  συλλογική σύμβαση εργασίας.
-          Να σταματήσουν οι Έλληνες και ξένοι εργοδότες στο να παζαρεύουν τα κέρδη τους με τις ζωές μας.
-          Όλοι στις συνελεύσεις για τον προγραμματισμό των εργατικών κινητοποιήσεων στον κλάδο.
-          Αγώνας για την ανατροπή όλων των αντεργατικών μέτρων των νέων και παλιών μνημονιακών κυβερνήσεων.

TO Δ.Σ.
             ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΦΑΡΜΑΚΟΥ/ΙΑΤΟΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΩΝ & ΣΥΝΑΦΩΝ ΚΛΑΔΩΝ

Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2015

Πρόταση της ΑΤΕ-ΕΚΑ στο ΔΣ της 21/10



ΠΡΟΤΑΣΗ – ΠΛΑΙΣΙΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΤΑΞΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΕΚΑ

ΠΡΟΣ το ΔΣ του ΕΚΑ:

Η ψήφιση και η εφαρμογή του 3ου βάρβαρου μνημονίου σημαίνει την κλιμάκωση μιας ακόμα φάσης της αντιλαϊκής και αντεργατικής επίθεσης που πραγματοποιούν οι δυνάμεις του κεφαλαίου και της εργοδοσίας και το πολιτικό τους προσωπικό σε βάρος των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.
Ο κατάλογος των «προαπαιτούμενων» που ήδη ψηφίστηκαν, και τα μέτρα και οι νομοθετικές παρεμβάσεις που ακολουθούν για την εφαρμογή των βάρβαρων μέτρων είναι μακρύς και δυσβάσταχτος. Αποτελεί μια στρατηγικού χαρακτήρα επίθεση στον κόσμο της εργασίας, με βάθος και αντιδραστική κατεύθυνση, με στόχο την αναδιάρθρωση συνολικά της εργασίας, των εργασιακών σχέσεων και την ραγδαία επιδείνωση της θέσης της εργαζόμενης πλειοψηφίας προς όφελος των κερδών και της ανάπτυξης του κεφαλαίου.
Ο ταξικός μας αντίπαλος με διάρκεια, βάθος και συνέχεια αναδιοργανώνει το συνολικό μοντέλο εργασίας. Επιχειρεί να ανατάξει τα κέρδη του με την αντιδραστική αναμόρφωση ολόκληρου του πλαισίου που αφορά τις αμοιβές, τις σχέσεις εργασίας, τις κοινωνικές παροχές, το σύνολο της εργατικής νομοθεσίας και της σχέσης μισθών-κερδών, ονομάζοντας τα αντιδραστικά μέτρα και την πολιτική «μεταρρυθμίσεις».
Με κατεπείγουσες διαδικασίες, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ θέλει άμεσα να νομοθετήσει τις αντιασφαλιστικές ανατροπές και να εφαρμόσει όλα τα μέτρα των προηγούμενων μνημονίων σε Ασφαλιστικό, φορολογικό και Εργασιακά. Οι έλεγχοι των δανειστών και τα κλιμάκια της τρόικας-«θεσμών» επέστρεψαν στο «έργο» τους, ώστε μαζί με την κυβέρνηση να υλοποιήσουν τις αντιλαϊκές συμφωνίες.
Οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι νέοι και οι συνταξιούχοι, το επόμενο διάστημα θα έρθουν αντιμέτωποι όχι μόνο με τη φοροεπιδρομή και το χαράτσωμα, αλλά και με την παραπέρα μείωση συντάξεων, τη μείωση ή την κατάργηση παροχών, την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, τις απολύσεις, το χτύπημα του δικαιώματος στην απεργία και μια ολόκληρη ακολουθία αντιδραστικών «μεταρρυθμίσεων».

Δεν υπάρχει άλλος δρόμος εκτός από τον Αγώνα και τη σύγκρουση

Απέναντι στην επίθεση του μαύρου μετώπου κεφαλαίου-ΕΕ-ΔΝΤ-κυβέρνησης υπάρχει μόνο μια διέξοδο και λύση για τους εργαζόμενους: Αγώνας μαζικός, ταξικός, γενικευμένος. Αγώνας για σύγκρουση και ανατροπή της πολιτικής και των μέτρων που έφεραν όλα τα μνημόνια και οι εφαρμοστικοί νόμοι. Αγώνας με κριτήριο και αιτήματα τις πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων, με αποφασιστικότητα, διάρκεια και περιεχόμενο που να εξασφαλίζει την αγωνιστική ενότητα της βάσης των εργαζομένων, θα ενοποιεί και θα συντονίζει την πάλη τους, θα στηρίζεται στις μαζικές διαδικασίες και τη δημοκρατία τους, θα αποφασίζεται και θα είναι στα χέρια των ίδιων των εργαζομένων.
Τέτοιον αγώνα δεν μπορεί και δεν θέλει να τον οργανώσει ο –παλιός και νέος- κυβερνητικός συνδικαλισμός. Η ΓΣΕΕ και οι κυρίαρχες δυνάμεις στις μεγάλες ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα, έχουν αποδεχτεί την πολιτική των «μεταρρυθμίσεων», έχουν ψηφίσει τα μνημόνια, λέγοντας ένα μεγαλοπρεπές ΝΑΙ στο πρόσφατο δημοψήφισμα, συντασσόμενοι με τον ΣΕΒ και όλο το μαύρο μπλοκ όσων φέρνουν και εφαρμόζουν τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα. Σε αυτούς οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να έχουν καμία εμπιστοσύνη, πρέπει να τους γυρίσουν αποφασιστικά την πλάτη. Δεν θα οργανώσουν καμία μάχη, παρά μόνο κινήσεις επιβίωσής τους και αποσυντονισμού των αγώνων σε λαθεμένη κατεύθυνση.
Σοβαρές ευθύνες έχουν και οι δυνάμεις που αναφέρονται στο ταξικό κίνημα και την αγωνιστική πτέρυγα του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος. Είτε εξακολουθούν να συνυπάρχουν στις ίδιες παρατάξεις και να ψηφίζουν από κοινού με τις κυβερνητικές δυνάμεις (με αποκορύφωμα την πρόσφατη ανακοίνωση-απόφαση της πλειοψηφίας του ΔΣ της ΟΛΜΕ ενάντια στους αδιόριστους και τις κινητοποιήσεις τους, με κοινή στήριξη ΜΕΤΑ-ΔΑΚΕ), είτε –παρά τα σωστά πολλές φορές αιτήματα και φρασεολογία- επιμένουν στον άγονο δρόμο της περιχαράκωσης και κυρίως των αγώνων χαμηλής έντασης και διαμαρτυρίας, αρνούμενοι την κοινή δράση και τη μετωπική συσπείρωση όλων των ταξικών δυνάμεων. 

Γινόμαστε πάλι μάρτυρες των προτάσεων για αγώνες χωρίς προοπτική. Στην ΑΔΕΔΥ, τη ΓΣΕΕ και στις ομοσπονδίες, οι προτάσεις της πλειοψηφίας των κυρίαρχων δυνάμεων κάνουν «κριτική» σε ορισμένες πλευρές και στις πιο ακραίες και αντιδραστικές εκφράσεις των νόμων και μέτρων, αφήνοντας στο απυρόβλητο τη συνολική κατεύθυνση, τους στόχους και την πολιτική του μαύρου μετώπου κεφαλαίου-ΕΕ-ΔΝΤ-κυβέρνησης. Οι ίδιες δυνάμεις, μαζί και με δυνάμεις που αναφέρονται στην αριστερά και το ταξικό κίνημα, προτείνουν μορφές που δεν εμπνέουν και δεν συσπειρώνουν τους εργαζόμενους (αποσπασματικές συγκεντρώσεις στις οποίες δεν συμμετέχουν ούτε οι διοικήσεις των συνδικαλιστικών οργανώσεων που τις ψήφισαν), ή μετατρέπονται σε κομματικές παρελάσεις.
Η σύγκρουση όμως που απαιτείται για να ανατραπεί η πολιτική του μαύρου μετώπου, για να μην περάσουν τα νέα αντιλαϊκά μέτρα, για να πάρουν οι εργαζόμενοι πίσω όσα τους έκλεψαν και να διεκδικήσουν όσα τους αξίζουν, δεν μπορεί να γίνει με άσφαιρες «ντουφεκιές στον αέρα». Απαιτούνται, τόσο συνολικό πολιτικό περιεχόμενο ανατροπής και ρήξης με τον μονόδρομο της ανάπτυξης του κεφαλαίου, της ΕΕ και των μνημονίων, με τα συμφέροντα και την εξουσία του κεφαλαίου, όσο και μορφές αποφασιστικής αντιπαράθεσης, στην κατεύθυνση του πανεργατικού ξεσηκωμού και των μεγάλων μαχών της εργατικής τάξης.
Ο αγώνας για να μην περάσουν και να ανατραπούν τα νέα αντιασφαλιστικά μέτρα, η νέα φορολεηλασία, οι αντιδραστικές αλλαγές στα εργασιακά και συνολικά η πολιτική του μνημονίου, μας βρίσκει όλους στην ίδια πλευρά: εργαζόμενους και άνεργους, νέους και παλαιότερους εργαζόμενους, ελαστικά απασχολούμενους και συνταξιούχους, μισθωτούς του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, Έλληνες και μετανάστες. Ας τον δώσουμε ενωμένοι, με μαχητικότητα και αποφασιστικότητα. Είναι ο μόνος τρόπος για να ζήσουμε και να παλέψουμε νικηφόρα για το μέλλον όλων μας.

Μαχητική εργατική αντιπολίτευση και αγωνιστικό μέτωπο ρήξης και ανατροπής ο δρόμος και η πρότασή μας

Οι εργαζόμενοι σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, συνολικά ο λαός και η νεολαία είναι οι μόνοι που μέσα από τις συντονισμένες αγωνιστικές τους πρωτοβουλίες, μέσα από τα πρωτοβάθμια σωματεία τους, τις συλλογικότητές τους σε κάθε χώρο και κλάδο, σε κάθε πόλη και γειτονιά μπορούν να αναστρέψουν αυτή την κατάσταση. Να βάλουν φραγμό στην εφαρμογή των μέτρων συνέχισης της κοινωνικής καταστροφής, να συγκρουστούν και να ανατρέψουν συνολικά την πολιτική του Κεφαλαίου - ΕΕ - ΔΝΤ – Κυβέρνησης και των μνημονίων που επιβάλουν. Άλλος δρόμος δεν υπάρχει.
Το ουσιαστικό ερώτημα και θέμα που τίθεται δεν είναι η ημερομηνία μιας 24ωρης απεργίας, η οποία πρέπει να γίνει άμεσα. Σε αυτό που θα κριθεί κάθε δύναμη του αγώνα, κάθε αγωνιστής και κάθε συνδικάτο, είναι εάν θα πάμε με την αποτυχημένη λογική της άσφαιρης διαμαρτυρίας, των συμβολικών κινήσεων και την πεπατημένη των κατακερματισμένων αγώνων με θολό περιεχόμενο και επιμέρους κριτική σε πλευρές της κυρίαρχης πολιτικής ή αν θα αποφασίσουμε έναν παρατεταμένο αγώνα για την αποτροπή των μέτρων, με λογική σύγκρουσης, διάρκειας, κλιμάκωσης και στόχο την ανατροπή της πολιτικής που γεννά τα αντιλαϊκά μέτρα. 

Σε αυτή την κατεύθυνση χρειάζεται:
1. Γενικές συνελεύσεις σε όλα τα πρωτοβάθμια σωματεία και συνδικάτα. Μαζική συζήτηση και ενημέρωση των εργαζομένων και αγωνιστικές αποφάσεις από τους ίδιους τους εργαζόμενους. Πλατιά εξόρμηση για ενημέρωση πάνω στα αντιλαϊκά μέτρα σε κάθε χώρο δουλειάς και κλάδο.
2. Συζήτηση και απόφαση για άμεσο πλαίσιο αιτημάτων πάλης των συνδικάτων, με λογική ανατροπής των νόμων, των μνημονίων και όλου του αντεργατικού πλαισίου που προωθείται. Αιτήματα πάλης και άμεσες διεκδικήσεις για να ζήσουν οι εργαζόμενοι τώρα και με αξιοπρέπεια, με αύξηση των αποδοχών άμεσα, με μείωση των ωρών εργασίας, με κατάργηση όλων των μέτρων που χειροτέρεψαν τη θέση μας. Με ανατροπή της σχέσης μισθών-κερδών. Να χάσει πλούτο και κέρδη το κεφάλαιο για να ζήσουν οι εργαζόμενοι. Να πληρώσουν οι δημιουργοί της κρίσης για να ζήσουν οι άνεργοι και οι νέοι.
3. Συντονισμός των αγωνιστικών σωματείων, για κέντρο αγώνα πέρα από τις γραφειοκρατίες και τον υποταγμένο εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό. Πραγματικές και μαζικές διαδικασίες βάσης για αποφάσεις αγώνα και πανεργατικό συντονισμό για ενιαία απάντηση του εργατικού και συνδικαλιστικού κινήματος.
4. Πολύμορφες αγωνιστικές κινητοποιήσεις, στα χέρια των σωματείων και των εργαζομένων, με λογική διάρκειας και αποφασιστικότητας. Συλλαλητήρια, εκδηλώσεις και κινητοποιήσεις, καταλήψεις και απεργίες με σχεδιασμό κλιμάκωσης και συνέχειας. Μορφές που θα συσπειρώνουν και θα εμπνέουν την πλειοψηφία των εργαζομένων, με επιτροπές αγώνα, συνελεύσεις ανά κλάδο και χώρο δουλειάς, περιοχή και ζήτημα, στην κατεύθυνση του οργανωμένου συλλογικού μαζικού αγώνα ρήξης και ανατροπής της βάρβαρης αντεργατικής πολιτικής και του «μονόδρομου» της ΕΕ και της εργοδοσίας.
5. Συνολική αντιπαράθεση και ενιαία απάντηση του κινήματος, για μαχητική αντιπολίτευση με μέτωπο ρήξης και ανατροπής, ενάντια στις παλιές και νέες αυταπάτες για «κυβερνητικές λύσεις», «διαπραγματεύσεις», «φιλολαϊκή διαχείριση» και «παράλληλα προγράμματα» στα πλαίσια της ίδιας πολιτικής. Αγώνας ενάντια στα μέτρα που ψηφίζονται, μαζί με πάλη για τα κομβικά και αναγκαία αιτήματα για διαγραφή του χρέους, σύγκρουση με τον μονόδρομο του κεφαλαίου, ρήξη και έξοδο από ευρώ και ΕΕ, κρατικοποίηση-εθνικοποίηση των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων χωρίς αποζημίωση, κ.α. Ο δρόμος για τους εργαζόμενους είναι ο δρόμος των αναγκών τους που επιβάλλονται με ταξικούς αγώνες και σύγκρουση με κάθε πολιτική που χειροτερεύει τη θέση και την ζωή τους.
6. Άμεση Πανεργατική Απεργιακή απάντηση στο ασφαλιστικό έκτρωμα που προωθείται, με λογική συνέχειας. Πανεργατικά συλλαλητήρια με πρώτο σταθμό τις 22 Οκτώβρη και άλλες αγωνιστικές κινητοποιήσεις με κλιμάκωση και διάρκεια. Στόχος του προγράμματος πάλης πρέπει να είναι η συσπείρωση και των εργαζομένων, η ανασυγκρότηση και αντεπίθεση του κινήματος και η οργάνωση του ξεσηκωμού που απαιτείται για να μην περάσουν και να ανατραπούν τα μέτρα που παίρνονται και όσα –πολλά ακόμα-έρχονται.

Η ΑΤΕ ΕΚΑ θα καταθέσει πλαίσιο αιτημάτων-διεκδικήσεων που προτείνει στα σωματεία και τους εργαζόμενους. Θα υπερψηφίσει κάθε πρόταση αγώνα που κινείται σε λογική σύγκρουσης και ανατροπής των μέτρων με τις παραπάνω κατευθύνσεις, θέτοντας το παραπάνω πλαίσιο στη συζήτηση και απόφαση των συνδικάτων και του ΕΚΑ. Απευθύνει πρόταση κοινής δράσης σε όλες τις ταξικές αγωνιστικές δυνάμεις, και καλεί, παρά τις υπαρκτές διαφορές και απόψεις που υπάρχουν, στην προώθηση των αγωνιστικών κινητοποιήσεων τώρα, στην κατεύθυνση της συσπείρωσης δυνάμεων, την ανασυγκρότηση του ταξικού κινήματος, την απόκρουση και υπέρβαση του εργοδοτικού, κυβερνητικού και υποταγμένου συνδικαλισμού. Για την συμβολή στην ανάπτυξη μεγάλων εργατικών και λαϊκών αγώνων, μέσα στους οποίους θα δοκιμαστούν και θα αντιπαρατεθούν και οι διαφορετικές απόψεις.
Οι ταξικές δυνάμεις, τα εργατικά σχήματα-κινήσεις-παρεμβάσεις και η ΑΤΕ-ΕΚΑ έχουν γνώση των αυξημένων δυσκολιών, λόγω της πρόσφατης εκλογικής νίκης του μνημονιακού ΣΥΡΙΖΑ, λόγω της συναίνεσης των αστικών κοινοβουλευτικών πολιτικών δυνάμεων και των δυνατοτήτων που έχει το σύστημα και η αντιλαϊκή κυβέρνηση για ενσωμάτωση και πυρόσβεση των αντιδράσεων. Στεκόμαστε όμως ταξικά και προωθητικά μπροστά στις νέες δυνατότητες που μπορεί να δημιουργηθούν με τη γόνιμη παρέμβαση των ανατρεπτικών αγωνιστικών δυνάμεων, αλλά και του λαϊκού παράγοντα λόγω του κατάφωρα αντιδραστικού περιεχομένου και της επιθετικότητας των μέτρων. Ξέρουμε τους συσχετισμούς, δεν υποκλινόμαστε σε αυτούς, αλλά δημιουργούμε τα βήματα για την ανατροπή και αλλαγή τους. Δεν αντιμετωπίζουμε στατικά την κατάσταση, ούτε ρίχνουμε το «φταίξιμο» στους εργαζόμενους, δημιουργούμε τους δρόμους για να σηκωθούν ξανά, πιο δυνατά, πιο τολμηρά, πιο μαζικά.
Τώρα είναι ώρα ανασυγκρότησης και αντεπίθεσης. Τώρα είναι ώρα αγώνα και ξεσηκωμού. Ώρα κοινής δράσης και αγωνιστικής ταξικής ενότητας για μια μαχητική εργατική αντιπολίτευση και μέτωπο ρήξης και ανατροπής!
Α.Τ.Ε. - ΕΚΑ, Οκτώβρης 2015

Τρίτη 13 Οκτωβρίου 2015

Δελτίο Τύπου από την σύσκεψη Κινήσεων-Παρεμβάσεων-Συσπειρώσεων και Εργατικών Σχημάτων, ιδιωτικού και δημόσιου τομέα

Ευρεία σύσκεψη Κινήσεων-Παρεμβάσεων-Συσπειρώσεων και Εργατικών Σχημάτων-ιδιωτικού και δημόσιου τομέα πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 6 Οκτώβρη. Υπήρξε σημαντική συμμετοχή από πολλού χώρους του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Πιο συγκεκριμένα συμμετείχαν αγωνιστές από τις Παρεμβάσεις - Συσπειρώσεις της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, των ΟΤΑ, των εργαζόμενων στα πανεπιστήμια, την ΕΛΣΤΑΤ, της δημόσιας και ιδιωτικής υγείας, την Αγωνιστική ενότητα στο ΕΚΑ, τον ΟΤΕ, τις τράπεζες, την ιδιωτική υγεία, τα ΜΜΕ, τους τεχνικούς μισθωτούς, εργαζόμενους από το φάρμακο, της τηλεπικοινωνίες, το χώρο του βιβλίου. Επίσης    η Attack ενάντια στην ανεργία και την επισφάλεια, η Πρόταση Προοπτικής στην Εθνική Τράπεζα η ΛΑΤΖΑ στον επισιτισμό, η Πρωτοβουλία Γένοβα στην ΙΝΤΡΑΚΟΜ, η Α/Π Ροσινάντε κ.ά.
Κοινή ήταν η εκτίμηση ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ είναι μια κυβέρνηση κλιμάκωσης της αντεργατικής – αντιλαϊκής επίθεσης και αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων. Το κυβερνητικό της πρόγραμμα είναι το 3ο μνημόνιο, αλλά και η υλοποίηση των δύο προηγούμενων. Η κυβέρνηση προχωρά με γρήγορους ρυθμούς στην υλοποίηση των μέτρων του 3ου μνημονίου – σε ένα νόμο τα 48 προαπαιτούμενα, νομοσχέδια και «παραδοτέα» που θα κατατεθούν τον Οκτώβρη. Ταυτόχρονα επιχειρεί «να χρυσώσει το χάπι» μιλώντας για «ισοδύναμα μέτρα» και «ανάπτυξη» που θα έρθει με την υλοποίηση του μνημονίου. Το αμέσως επόμενο διάστημα είναι προφανώς πολύ κρίσιμο καθώς θα ανοίξουν όλα τα μέτωπα (ασφαλιστικό, εργασιακά, άμεση περαιτέρω οικονομική χειροτέρευση της μεγάλης πλειοψηφίας των εργαζόμενων, ανεργία, φοροληστεία, κατασχέσεις, ιδιωτικοποιήσεις κά.).
Σε ότι αφορά το δημόσιο, συζητήθηκε η προώθηση των αντιδραστικών μέτρων (αξιολόγηση, νέο μισθολόγιο – φτωχολόγιο, πειθαρχικά κλπ), ενώ αναδείχτηκαν ζητήματα από μια σειρά από χώρους (εκπαίδευση, υγεία, τοπική αυτοδιοίκηση κ.ά.)
Αναδείχθηκε η αναδιάρθρωση της εκπαίδευσης, όπως προβλέπεται και από το τρίτο μνημόνιο – αξιολόγηση, η Επικαιροποίηση της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ, η μαθητεία στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση- και το μεγάλο πρόβλημα της υποστελέχωσης της εκπαίδευσης όπως εκφράζεται με τα χιλιάδες κενά που υπάρχουν ακόμα και τώρα στα σχολεία, καθώς και της υποχρηματοδότησης της. Παρόμοια είναι επίσης η κατάσταση που επικρατεί στην υγεία, με τα νοσοκομεία να βρίσκονται υπό κατάρρευση, χωρίς προσωπικό και υλικά, με ουσιαστική διάλυση των υποδομών της δημόσιας υγείας. Στην τοπική αυτοδιοίκηση η έλλειψη προσωπικού, οι ιδιωτικοποιήσεις υπηρεσιών και το μεγάλο πρόβλημα των εργαζόμενων με πεντάμηνες συμβάσεις οι οποίες λήγουν θα εντείνουν ακόμα περισσότερο την ήδη πολύ άσχημη κατάσταση.
Παράλληλα ήρθε η εμπειρία από τις κινητοποιήσεις που πραγματοποιούνται αυτήν την περίοδο (πχ εκπαίδευση με αιχμή τα κενά και τις προσλήψεις), οι οποίες όμως είναι κατακερματισμένες χωρίς ενιαίο συντονισμό.
Στον ιδιωτικό τομέα αναδείχτηκε η αστική στρατηγική που επιδιώκει την κατάρρευση των ορίων σταθερής εργασίας και ανεργίας και η τεράστια ζώνη ημιαπασχόλησης – ημιανεργίας. Ακόμα επισημάνθηκε ότι η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων έχει δημιουργήσει συνθήκες γαλέρας, ενώ οι απολύσεις και την απλήρωτη εργασία να παίρνουν δραματικές διαστάσεις.
Μεταφέρθηκε πλούσια εμπειρία από την δράση των σχημάτων. Επίσης παρουσιάστηκε η εμπειρία από τις κινητοποιήσεις σε μια σειρά από χώρους ενάντια στην εργοδοτική τρομοκρατία καθώς και για την επαναπρόσληψη απολυμένων.
Ιδιαίτερη αναφορά έγινε στο μπαράζ δικών που υπάρχουν αυτή την περίοδο – διοικητικοί ΕΚΠΑ, δίκες εκπαιδευτικών, δίκη μελών για δωρεάν μετακίνηση στα ΜΜΜ κλπ. – ως στοιχείο της συνολικής επίθεσης που δέχεται το εργατικό κίνημα και το επόμενο διάστημα θα ενταθεί.
Μια πρώτη σημαντική μάχη αποτελεί η πάλη ενάντια στις αντιδραστικές αλλαγές στο ασφαλιστικό, που είναι από τα πρώτα και βασικά «παραδοτέα» του 3ου μνημονίου και αφορούν το σύνολο των εργαζομένων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Οι αλλαγές στο ασφαλιστικό ολοκληρώνουν μια πορεία βαθύτατων αντιδραστικών αλλαγών στην κοινωνική ασφάλιση και πρόνοια. Συμφωνήθηκε η πραγματοποίηση εκδήλωσης για το θέμα αυτό. Εκτιμήθηκε επίσης ότι το νέο μισθολόγιο στο δημόσιο από το Γενάρη του ’16 καθώς και το ασφαλιστικό αποτελούν σημαντικές αιχμές που μπορεί να πυροδοτήσει αγώνες.
Στη συζήτηση κοινή ήταν η εκτίμηση για το ρόλο και τη στάση της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας. Την ώρα που χρειάζεται ενιαίος και αποφασιστικός αγώνας όλων των εργαζομένων, η αδράνεια και η στάση των δυνάμεων του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, οδηγεί ξανά στην αδρανοποίηση του εργατικού και συνδικαλιστικού κινήματος. Οι ομοσπονδίες του δημοσίου και η ΑΔΕΔΥ όχι μόνο δεν σηκώνουν το βάρος της οργάνωσης της πάλης των εργαζομένων απέναντι σε όλα αυτά, αλλά προσπαθούν να «πετάξουν την μπάλα» με μια άσφαιρη 24ωρη απεργία το Νοέμβρη. Για τη ΓΣΕΕ και για αρκετές από τις ομοσπονδίες του ιδιωτικού τομέα ούτε λόγος να γίνεται.
Τονίστηκε η ανάγκη να αναπτυχθούν αγώνες με διάρκεια και κλιμάκωση, σε αντίθεση με την επιδίωξη της γραφειοκρατίας για μια άσφαιρη απεργία για τα προσχήματα, αλλά να προκρίνουμε τη λογική του παρατεταμένου αγώνα, με πρώτο σταθμό προειδοποιητική 24ωρη πανεργατική απεργιακή άμεσα. Σε αυτό το πλαίσιο αποφασίστηκε και προτάθηκε στην ΕΕ της ΑΔΕΔΥ 24ωρη απεργία για τις 22 Οκτώβρη ως πρώτο σταθμό σε έναν αναγκαίο παρατεταμένο αγώνα που χρειάζεται για την ανατροπή της αντεργατικής επίθεσης (για την ΕΕ της ΑΔΕΔΥ υπάρχει η δήλωση των εκπροσώπων μας σε αυτήν).
Στη συζήτηση επισημάνθηκε ότι η επίθεση είναι ενιαία, ότι έχει βάθος και έκταση και επομένως αντίστοιχη πρέπει να είναι η απάντηση των εργαζομένων. Αναπτύχθηκε πλούσια συζήτηση για τους στόχους του επόμενου διαστήματος καθώς και για τη συμβολή μας στην ανάπτυξη και στην οργάνωση των αγώνων. Συζητήθηκε το αναγκαίο πλαίσιο στόχων που θα προτάσσει τις ανάγκες των εργαζομένων, των ανέργων και της νεολαίας και θα συνδέεται με τους συνολικούς πολιτικούς στόχους (διαγραφή χρέους, να χάσει πλούτο το κεφάλαιο, ρήξη/έξοδος από ευρώ/ΕΕ κ.λπ.) που απαιτούνται.
Παράλληλα έγινε ενημέρωση για τις πρωτοβουλίες για το προσφυγικό – μεταναστευτικό, που αποφασίστηκαν στη σύσκεψη σωματείων και συλλογικοτήτων που πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 5 Οκτώβρη. Συγκεκριμένα: στις 15 Οκτώβρη συγκέντρωση και πορεία στα γραφεία της ΕΕ στις 15 Οκτώβρη, παρέμβαση στη «φιέστα» του Δήμου της Αθήνας και της Περιφέρειας Αττικής στο Σύνταγμα τη Δευτέρα 12 Οκτώβρη με αφορμή την επέτειο για την απελευθέρωση της Αθήνας, οργάνωση της αλληλεγγύης στους πρόσφυγες, διεκδίκηση χώρων για τη διαμονή τους κλπ.
Συμφωνήθηκε να γίνει Πανεξόρμηση σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα με στόχο την ενημέρωση των εργαζομένων για την καταιγίδα αντιδραστικών μέτρων και την συζήτηση για την οργάνωση της πάλης. Επιδιώκουμε σε όλα τα σωματεία να παρθούν αγωνιστικές αποφάσεις. Αξιοποιούμε την κήρυξη της Απεργίας, ωστόσο βάζουμε την λογική του παρατεταμένου αγώνα για την αποτροπή της επίθεσης. Από αυτή τη σκοπιά δίνουμε έμφαση στην κοινή δράση όλων των ταξικών και αγωνιστικών δυνάμεων στο κίνημα.
Παράλληλα επιδιώκουμε το άμεσο επόμενο διάστημα να υπάρξει συντονισμός δράσης πρωτοβάθμιων σωματείων με συγκεκριμένο πλαίσιο στόχων και διεκδικήσεων και να αναπτυχθούν μια σειρά πρωτοβουλίες.
Αποφασίστηκε να εκδοθεί κοινή ανακοίνωση και αφίσα, ενώ για τον καλύτερο συντονισμό των παρεμβάσεων θα λειτουργήσει συντονιστική γραμματεία.