ΝΑ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΑ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΑ –ΑΝΤΙΛΑΪΚΑ ΜΕΤΡΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ –ΕΕ–ΔΝΤ–ΣΕΒ

Απαντάμε με οργάνωση, συντονισμό, διαρκή αγώνα

Ξεπερνάμε τον υποταγμένο συνδικαλισμό της ήττας και της συνεργασίας με κυβέρνηση-εργοδοσία

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, πιστή στην προώθηση της αντιλαϊκής πολιτικής, του πλαισίου και των αντιδραστικών στρατηγικών της ΕΕ, του ΔΝΤ, των τραπεζιτών και των βιομηχάνων, πατάει γκάζι για να ισοπεδώσει ακόμα παραπέρα τα εργασιακά δικαιώματα. Στην ατζέντα της 2^ης αξιολόγησης βρίσκονται μεταξύ άλλων τα εργασιακά και μια σειρά σημαντικά ζητήματα. Με τις προτάσεις της κυβέρνησης, του ΣΕΒ και των «κοινωνικών εταίρων», αλλά και τις απαιτήσεις των δανειστών ΕΕ και ΔΝΤ, στόχος είναι να ενισχυθεί η εργασιακή ζούγκλα που διαμορφώθηκε όλα τα προηγούμενα χρόνια με ακόμα πιο σκληρά αντεργατικά- αντιλαϊκά  μέτρα σαρώνοντας ότι έχει απομείνει όρθιο. Ταυτόχρονα προσπαθούν να παραπλανήσουν τους εργαζόμενους με χοντρά ψέματα, βαφτίζοντας την ψήφιση και εφαρμογή των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων για τα συμφέροντα του κεφαλαίου  σε «διαπραγμάτευση» και την σφαγή στα εργασιακά, τη φορολεηλασία, την καταβύθιση των συντάξεων και μια σειρά άλλα αντιλαϊκά μέτρα σε «δίκαιη ανάπτυξη».

Η αλήθεια όμως είναι μία και μοναδική: Η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ προωθεί μέτρα ενίσχυσης της εργοδοσίας και του κεφαλαίου, επιταχύνει τις διαδικασίες για να κλείσει η 2η αξιολόγηση και προετοιμάζει μαζί με τους δανειστές-δυνάστες ένα 4^ο μνημόνιο. Επιδιώκει να ψηφίσει άμεσα, αιφνιδιαστικά και χωρίς μεγάλες αντιστάσεις τα βάρβαρα νέα μέτρα, όπως:

• Διατήρηση και επέκταση του «υποκατώτατου μισθού» (των 200 και 300 ευρώ) σε ακόμα περισσότερους από τους 500.000 απασχολούμενους που σήμερα έχουν εισόδημα κάτω και από τον κατώτερο μισθό. Μάλιστα όχι μόνο για τους νέους κάτω των 25 (μέτρο ρατσιστικό και κοινωνικά απαράδεκτο), αλλά για όλους τους νεοεισερχόμενους στην εργασία!
• Την διάλυση και ουσιαστική κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, που οδηγεί  στην υπερίσχυση των επιχειρησιακών σε βάρος των κλαδικών συμβάσεων και στην πράξη στην επιβολή ατομικών συμβάσεων, σε βάρος της συλλογικής διαπραγμάτευσης.
• Την παραπέρα «ελαστικοποίηση» της αγοράς εργασίας, με την επέκταση της εκ περιτροπής εργασίας αλλά και όλων των αντεργατικών μορφών μερικής απασχόλησης. Με «δουλειά» έως και μια ώρα ημερησίως με αντίτιμο ένα «κουπόνι κοινωνικής στήριξης» την ίδια ώρα που φουσκώνει η πλημμύρα της μαύρης εργασίας και απληρωσιάς.
• Την απελευθέρωση των Ομαδικών απολύσεων, την άμεση αύξηση του ορίου από 5% σε 10% και την κατάργηση του υπουργικού βέτο
• Την διατήρηση της διάταξης του 2012 για τη διαμόρφωση του κατώτερου μισθού από το κράτος-κυβέρνηση και όχι από Συλλογικές διαπραγματεύσεις και Συμβάσεις με όλα τα καταστροφικά αποτελέσματα που επέφερε στη διαμόρφωση του κατώτερου μισθού. Την κατάργηση των τριετιών, επιδομάτων και όλων των μισθολογικών ωριμάνσεων.
• Με τα διάφορα ευρωπαϊκά προγράμματα και τις πολιτικές μοιράσματος της ανεργίας και της φτώχειας, όπως την χορήγηση του επιδόματος ανεργίας όχι στους άνεργους (!) αλλά στα αφεντικά για να προσλαμβάνουν τζάμπα εργατικό δυναμικό, τα νέα προγράμματα «κοινωφελούς εργασίας», τις μαθητείες και πρακτικές κάθε είδους. Τζάμπα εργαζόμενοι για την εργοδοσία!
• «Παρεμβάσεις» στο συνδικαλιστικό νόμο, ώστε να περιορίζεται το δικαίωμα στην απεργία και τη συλλογική διεκδίκηση. Νομιμοποίηση του lock out, της εργοδοτικής ανταπεργίας.

Τα μέτρα τα φέρνουν και για τον ιδιωτικό και για τον δημόσιο τομέα. Ο ΣΕΒ μάλιστα, αποκαλυπτικός και ταξικά ξεκάθαρος, με τις πρόσφατες ανακοινώσεις του δεν αρκείται στο «αίμα» των εργαζομένων. Ζητάει ακόμα μεγαλύτερη μείωση του αφορολογήτου του Κεφαλαίου, ακόμα μεγαλύτερη φορολόγηση για εργάτες, μισθωτούς, συνταξιούχους με ταυτόχρονη φορολογική ελάφρυνση της πλουτοκρατίας! Δηλαδή για μια ακόμα φορά εμείς να πληρώσουμε για να αυξήσουν αυτοί την κερδοφορία τους.

Δεν μπορούμε να πάμε με μια από τα ίδια!

Για να μην έχουν τα εργασιακά και τα νέα μέτρα-νόμοι την ίδια τραγική κατάληξη με το ασφαλιστικό την περασμένη άνοιξη, που παρά τις λαϊκές διαθέσεις στις πρώτες απεργίες και κινητοποιήσεις, καταβαραθρώθηκε και σύρθηκε για μήνες στην απραξία από τον εργοδοτικό-κυβερνητικό συνδικαλισμό, πρέπει τώρα να δώσουμε μάχη.

Δεν περιμένουμε τίποτα από τη ΓΣΕΕ, την ΑΔΕΔΥ τις Ομοσπονδίες και τα εργατικά κέντρα του υποταγμένου συνδικαλισμού. Ήδη με τις αποφάσεις του ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός δείχνει την συμφωνία του στα μέτρα της κυβέρνησης και της 2^ης αξιολόγησης. Συνεχίζουν το σχέδιο υπονόμευσης της αναγκαίας πανεργατικής απάντησης, θέλουν να επαναλάβουν το ανοιξιάτικο φιάσκο του ασφαλιστικού, να διαλύσουν και να εξαρθρώσουν τις εργατικές αντιστάσεις. Δεν θέλουν διεκδικήσεις που βγαίνουν έξω από τους σιδερένιους νόμους της εκμετάλλευσης, των μνημονίων και του Ευρωσφαγείου. Γι’ αυτό η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ είναι σε ανοιχτή συμφωνία με την κυβέρνηση και τους βιομήχανους, συμμετέχοντας σε μέτωπα «εθνικής διαπραγμάτευσης» αντί για ταξικούς αγώνες ανατροπής. Στηρίζουν τις δικαστικές παρεμβάσεις και τη διορισμένη διοίκηση στο ΕΚΑ, στηρίζονται και στηρίζουν τα εργοδοτικά σωματεία σε μια σειρά χώρους και κλάδους. Μάλιστα στο ΕΚΑ, η διορισμένη διοίκηση προωθεί τη διενέργεια ενός συνεδρίου με δικαστική απόφαση. Δεν μπορεί και δεν νομιμοποιείται να πάρει καμία απόφαση, καμία αγωνιστική πρωτοβουλία.

Μεγάλες ευθύνες έχει το ΠΑΜΕ γιατί – παρά τις αντίθετες ανακοινώσεις και την φρασεολογία του- ευθυγραμμίζεται με τον σχεδιασμό της ΓΣΕΕ, ενώ θα μπορούσε με πυρήνα τα 500 σωματεία και αρκετά Εργατικά Κέντρα και Ομοσπονδίες να προχωρήσει σε απεργία στις 24/11, όπως αρχικά ανακοίνωσε, να συμβάλλει σε πανεργατική κλιμάκωση. Αντίθετα, πήρε πίσω αυτή την απόφαση και άλλαξε αποφάσεις συνδικάτων για τις 8/12, ακολουθώντας στην πράξη τον σχεδιασμό της ΓΣΕΕ και ΣΙΑ.

Για την παράταξη του ΜΕΤΑ (που απαρτίζεται από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, της ΛΑΕ και του γνωστού Φωτόπουλου) αρκεί να πούμε πως στην ΓΣΕΕ, ΚΑΤΑΨΗΦΙΣΑΝ την απεργία στις 24 Νοέμβρη και μαζί με την ΠΑΣΚΕ και την ΔΑΚΕ την μετέθεσαν για τις 8 Δεκέμβρη. Η εκ των υστέρων ανακοίνωσή τους για ανάγκη πανεργατικής απάντησης, δεν ακυρώνει την συνενοχή και την ενεργητική στήριξή τους στο σχεδιασμό ξεφουσκώματος και αναποτελεσματικότητας.

Το δίλημμα είναι: αγώνες, πλαίσιο, τακτική και σχέδιο για ανατροπή των μέτρων και της αντιλαϊκής πολιτικής, ή ξέπνοη «διαμαρτυρία» και συμβολικές κινήσεις. Ανεξάρτητα από φρασεολογία, ανακοινώσεις και λόγια, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ (και του ΜΕΤΑ) με τη στάση τους δίνουν χρόνο και χώρο στην κυβέρνηση, δεν κινούνται στην πράξη για τον κλονισμό και την ήττα της.

Οι κυρίαρχες δυνάμεις του κυβερνητικού και του εργοδοτικού συνδικαλισμού προώθησαν τη διάσπαση δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Το θέμα προφανώς δεν είναι η ημερομηνία. Είναι όλο το σχέδιο και η λογική, μιας «ήπιας», προκαθορισμένης και προβλέψιμης διαμαρτυρίας, υπό την αιγίδα και πρωτοβουλία των υποταγμένων ηγεσιών σε ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ και όχι μιας αγωνιστικής ταξικής ενότητας για ανατροπή του αντεργατικού τερατουργήματος με τον αγώνα στα χέρια των γενικών συνελεύσεων, των πρωτοβάθμιων σωματείων και των αντιπροσώπων τους. Η εξάρτηση της πραγματοποίησης πανεργατικής απεργίας από τον Παναγόπουλο (και των παρατάξεων που κυριαρχούν και συνεργάζονται στο σχέδιό του), πάει πίσω το κίνημα, δεν βοηθά στην αναγκαία αντεπίθεση!

Οργανωνόμαστε-Συντονιζόμαστε-Συνεχίζουμε:

Για πραγματικό αγώνα και ανατροπή

Ο μόνος δρόμος για να εμποδιστεί και να ανατραπεί η ευρωμνημονιακή κόλαση που ζούμε, δεν είναι άλλος από αυτόν του πραγματικού ανυποχώρητου και ανατρεπτικού αγώνα των εργαζομένων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα και συνολικά του λαού και της νεολαίας. Ο αγώνας του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος αποτελεί απαραίτητο κόμβο για να μπλοκαριστεί ο νέος γύρος της αντεργατικής επιδρομής, οι συνεχιζόμενες αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις και να ανατραπούν τα όσα επιβλήθηκαν.

Αυτό απαιτεί να σπάσουμε συλλογικά το «δεν μπορούμε», να απομονώσουμε όλους αυτούς που μέσα από κούφιες αναποτελεσματικές κινητοποιήσεις κάνουν ότι περνάει από το χέρι τους για να πείσουν τον κόσμο ότι δεν γίνεται τίποτα, ρίχνοντάς του μάλιστα και τις ευθύνες που δεν ξεσηκώνεται. Να μπει τέρμα σ αυτό το παραμύθι! Να μπει τέρμα στις «κλιμακώσεις του χαρτιού και της ανακοίνωσης».

Ή με το κεφάλαιο και τα «συνδικαλιστικά» τους τσιράκια ή με τους εργάτες!

Παρεμβαίνουμε και συσπειρωνόμαστε για να υπάρξει ενιαία πανεργατική απάντηση, με απεργίες, διαδηλώσεις, καταλήψεις, σε κοινό αγώνα με τη νεολαία και τον φτωχό λαό. Δεν θα συμβιβαστούμε με τη συνεχή φτωχοποίηση και το εργατικό αίμα που ποτίζει τον βωμό της κερδοφορίας του κεφαλαίου.

Η ΑΤΕ ΕΚΑ καλεί τους εργαζόμενους να αντιταχθούν στη νέα επιδρομή στα εργασιακά δικαιώματα και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες, στο χτύπημα του δικαιώματος της απεργίας και της συνδικαλιστικής δράσης, στις ομαδικές απολύσεις, στην κατάργηση των ΣΣΕ, στα νέα μέτρα συνολικά του τρίτου μνημονίου και των προαπαιτούμενων της δεύτερης αξιολόγησης. Με γραμμή ρήξης και ανατροπής Κυβέρνησης –Ε.Ε.- κεφαλαίου.

Στις 8 Δεκέμβρη απεργούμε, με το δικό μας πλαίσιο, τις δικές μας διεκδικήσεις και στόχους. Απεργούμε ενάντια στην εργοδοσία, ενάντια στην κυβερνητική πολιτική, ενάντια στις πολιτικές των δανειστών-δυναστών. Συντονίζουμε τις ταξικές αγωνιστικές δυνάμεις ενάντια στον αναποτελεσματικό σχεδιασμό των ΓΣΕΕ και ΣΙΑ. Δίνουμε πραγματική μάχη σε χώρους δουλειάς και κλάδους και όχι μια «άσφαιρη» διαμαρτυρία. Συσπειρωνόμαστε και συντονιζόμαστε για να αναπτυχθεί ένα σχέδιο συνέχειας και κλιμάκωσης, πέρα από την τακτική του υποταγμένου συνδικαλισμού. Εντάσσουμε την απεργιακή μας δράση στο ευρύτερο αναγκαίο σχέδιο ανασυγκρότησης των σωματείων.

Παλεύουμε και διεκδικούμε:

• Μόνιμη σταθερή δουλειά με δικαιώματα. Δεν θα γίνουμε δούλοι της σύγχρονης εκμετάλλευσης. Αρνούμαστε να γίνει η ζωή μας λάστιχο, με μερική και εκ περιτροπής απασχόληση, ωράρια λάστιχο-, αποδοχές πείνας-επιδόματα φτώχειας, την εντατικοποίηση.
• Απαιτούμε και διεκδικούμε επιθετικά την κάλυψη των απωλειών στο εισόδημα μας. Με αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις τώρα, με συλλογικές συμβάσεις για όλους, με μείωση της φορολογίας των εργαζομένων. Να διαγραφούν τα χρέη των εργαζόμενων προς κράτος, τράπεζες και οργανισμούς. Μπλοκάρουμε τους πλειστηριασμούς και τις κατασχέσεις.
• Μείωση του χρόνου εργασίας τώρα, χωρίς μείωση αποδοχών. Για να δουλέψουν οι άνεργοι, για να μπει φρένο στην υπερεκμετάλλευση.
• Διεύρυνση των δημοκρατικών, συνδικαλιστικών και κοινωνικών δικαιωμάτων των εργαζομένων, όλου του λαού και της νεολαίας. Συνδικάτα μαζικά, ταξικά, ακηδεμόνευτα από κράτος και εργοδοσία. Με πλήρη δικαιώματα στην Απεργία, στη δράση, στην οργάνωση των εργαζομένων. Όχι στην εργοδοτική και κρατική βία, καταστολή και αυταρχισμό. Ενάντια στο συνδικαλισμό της ήττας και υποταγής, δίνουμε τη μάχη για να μπορεί να υπάρχει μαζικό ταξικό συνδικάτο, απεργία, εργατικό δικαίωμα, μορφές οργάνωσης και εργατικής δημοκρατίας.
• Όχι στη διάλυση των υπηρεσιών και το ξεπούλημα των δημοσίων αγαθών. Ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις και την εμπορευματοποίηση. Παιδεία-Υγεία-Ρεύμα-Νερό-Συγκοινωνίες και ελεύθεροι χώροι είναι κοινωνικά αγαθά και όχι εμπορεύματα!
• Μονομερής διαγραφή του ληστρικού χρέους , του σύγχρονου μαρτυρίου του Σίσυφου για εργαζόμενους και λαό. Ρήξη και έξοδο από το σφαγείο ΕΕ και ευρώ. Αλληλεγγύη και δικαιώματα στους μετανάστες. Όχι στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους , αλληλεγγύη και ειρήνη σε όλους τους λαούς. Να τσακίσουμε τον φασισμό και ναζισμό.   

Ø  Όλοι στην απεργία και την απεργιακή συγκέντρωση των Σωματείων, Μουσείο-Πολυτεχνείο, ώρα 10.30 μ.μ.

Ø  Όλοι στα απεργιακά μπλόκα και τις εξορμήσεις στους χώρους δουλειάς.

Ø  Όλοι στις κινητοποιήσεις!