Να μην περάσει ο αντεργατικός-αντισυνδικαλιστικός οδοστρωτήρας
κυβέρνησης – ΕΕ- κεφαλαίου
Κόντρα στην «ανάπτυξή» που καταστρέφει τα εργατικά
δικαιώματα και την ζωή μας
Η απεργία στις 24
Σεπτέμβρη ήταν η πρώτη απεργία ενάντια στην
αντεργατική πολιτική της ΝΔ και σε ένα νομοσχέδιο που δίνει «γην και ύδωρ» στο
κεφάλαιο (ευθυγραμμίζεται με τις γνωστές θέσεις του ΣΕΒ) και επιφέρει καίρια
πλήγματα στα σωματεία και στον ταξικό συνδικαλισμό. Κυβέρνηση – κεφάλαιο –
Ευρωπαϊκή Ένωση θέλουν να τελειώνουν με τις κλαδικές συμβάσεις με επίκληση
«οικονομικών δυσχερειών» στις επιχειρήσεις και να επεκτείνουν την ελαστική
εργασία. Καταργούν τη δυνατότητα μονομερούς προσφυγής στην διαιτησία (ΟΜΕΔ) για
την υπογραφή κλαδικής σύμβαση. Τοπικές συμβάσεις που μπορεί να έχουν συναφθεί
και με τις διαβόητες «ενώσεις προσώπων» μπορεί να υπερισχύουν κλαδικών,
ανοίγοντας την πόρτα και για «ειδικές οικονομικές ζώνες». Ανατρέπεται η ρήτρα
της επικράτησης της καλύτερης σύμβασης για κάθε εργαζόμενο. Κάνουν πολύ
φθηνότερη την υπερωρία. Θεσπίζουν
συνυπευθυνότητα του εργαζόμενου για τη μη καταβολή ασφαλιστικών εισφορών από
τον εργοδότη, με αποτέλεσμα τη μη αναγνώριση των ενσήμων. Θέλουν την κρατική
και εργοδοτική παρέμβαση στα συνδικάτα. Απαιτούν πλήρες φακέλωμα (ηλεκτρονικό
μητρώο) των σωματείων σε γνώση του κράτους και του κάθε εργοδότη. Εκφυλίζουν
τις συνελεύσεις με την ηλεκτρονική ψήφο για να ενισχύσουν την αποξένωση των
εργαζομένων από τα σωματεία. Πάνω στον δρόμο που άνοιξε ο νόμος Αχτσιόγλου-ΣΥΡΙΖΑ που
καθιέρωσε την απαρτία 50%+1, θέλουν όλες οι απεργίες να βγαίνουν παράνομες και
καταχρηστικές, οι αγωνιστές και τα σωματεία να διώκονται, να ποινικοποιείται
κάθε αγώνας. Για όλα αυτά σαν τελικός κριτής των πάντων θα αποφασίζει με
υπουργικές αποφάσεις ο υπουργός εργασίας, ένας νέος γκαουλάιτερ σε εργασιακά
και συνδικαλιστικά ζητήματα.
